اثر گرسنگی بر رفتار کاوشگری زنبور پارازیتویید (marshall) lysiphlebus fabarum روی شته سیاه باقلا، aphis fabae scopoli

زنبور پارازیتویید (marshall) lysiphlebus fabarum مهمترین پارازیتویید شته سیاه باقلا، aphis fabae scopoli می باشد. این زنبور چند نسلی بوده و جمعیت ماده زای آن در مرکز اروپا گسترش بیشتری دارد. از آنجایی که زنبورهای ماده l. fabarum با تقلید از رفتار مورچه ها مستقیماً از شته ها عسلک دریافت می کنند، تحقیق حاضر جهت تعیین تأثیر گرسنگی زنبور روی تخصیص نسبت های زمانی در رفتارهای مختلف مرتبط با کاوشگری انجام پذیرفت. در این مطالعه با مشاهده پیوسته زنبورهای ماده طی حضور در لکه (دیسک برگی با 15 پوره سن دوم)، تعداد و مدت زمان بروز رفتارهای مختلف زنبور و تعداد واکنش های مختلف دفاعی شته های میزبان ثبت گردید. مدت زمان حضور در لکه در زنبورهای گرسنه،6/3 مرتبه بیشتر از تیماری بود که زنبورهای آن دسترسی مداوم به آب و محلول عسل مرکبات داشتند، اما تفاوتی در تعداد شته های پارازیته شده بین دو تیمار مشاهده نشد. همچنین در زنبورهای گرسنه، دفعات بروز و مدت زمان طی شده روی تمامی رفتارها به طور معنی داری بیشتر بود. نظر به اینکه تفاوت فاحش در مدت زمان حضور در لکه بین زنبورهای دو تیمار می تواند تأثیر زیادی روی داده ها داشته باشد، نسبتی از داده های هر تیمار به مدت زمان حضور در لکه محاسبه و سپس مقایسه به عمل آمد. زنبورهای گرسنه در هر واحد زمانی حضور در لکه، مدت زمان بیشتری را صرف استراحت و شاخک زدن نموده و متقابلاً زمان کمتری را برای جستجو، خم نمودن شکم و حمله به شته های میزبان، صرف کردند. شته های مواجه شده با ماده های گرسنه نسبت به زنبورهای گروه دوم، به طور معنی داری میزان کمتری رفتارهای دفاعی لگد زدن و فرار از حمله زنبور را به نمایش گذاشتند.